فاطمه سلیم نویسنده ای با استعداد و کوشا
فاطمه سلیم متولد سال ۱۳۷۵ و ساکن شهر بیرجند است. از کودکی علاقه ی وافری به هنر و خلاقیت داشت. در دبیرستان وارد رشته معماری شد و کاردانی معماری خود را در دانشگاه الزهرا مشهد به اتمام رساند.
پس از آن به بیرجند بازگشت و مشغول تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند شد و درسال ۱۳۹۶ در رشته مهندسی معماری دانش آموخته شد.
حرفه کاری
فاطمه سلیم پس از اتمام درس بلافاصه مشغول کار در شرکت پدرش شد و ادامه تحصیل نداد. اکنون مشغول کار طراحی داخلی و دکوراسیون می باشد و همچینن نرم افزارهای معماری را در آموزشگاه ها تدریس میکند. علاقه ای به ادامه تحصیل ندارد و دوست دارد همیشه آزادانه کاری که به آن علاقه دارد را انجام دهد.
شروع نویسندگی
فاطمه سلیم نویسندگی را از دوران مدرسه آغاز کرد و همیشه برای روخوانی درس ادبیات داوطلب بود. او در مدرسه نوشته هایش را با صدای بلند برای دوستانش میخواند اما هیچوقت اعتماد به نفس کاملی برای قراردادن نوشته هایش در دست عموم نداشت. درسال ۹۴ و ۹۵ دو کتاب نوشت که نصف و نیمه رهایش کرد
تولد دوباره من
و آخرین کتاب فاطمه سلیم درباره شناخت شخصیت خودش و موفقیت در سال ۹۶ شروع شد و بالاخره در سال ۹۸ موفق شد که کتاب تولد دوباره من را به اتمام برساند که توسط انتشارات ستاره جاوید به زودی به چاپ می رسد.
از فروشگاه انتشارات ستاره جاوید دیدن نمائید
بیشتر بدانیم
نویسنده به افرادی گفته می‌شود که به نوشتن می‌پردازند. واژهٔ نگارنده نیز ، گاه مترادف با نویسنده به‌کار می‌رود. امروزه این لفظ، عمومیت یافته و علاوه بر داستان‌نویسان به افرادی که در زمینه‌های دیگر نیز می‌نویسند اطلاق می‌شود. مانند نویسندگان نمایش‌نامه که به آن‌ها نمایش‌نامه‌نویس یا نویسندهٔ متن فیلم که به آن‌ها فیلم‌نامه‌نویس می‌گویند.
تعریف پرویز ناتل‌خانلری
اگر نویسندگی را در کل به معنی عمل کسی که می‌نویسد بگیریم، هر کس را که بنویسد، اگر چه نوشتهٔ او سیاههٔ خرج خانه یا دفتر حساب دکانش باشد، نویسنده باید خواند. در این حال نویسندگی کار دشواری نیست. الفبا را باید شناخت و مختصر خطی باید داشت که خواندنی باشد. اما در اصطلاح، این‌گونه کسان نویسنده خوانده نمی‌شوند، نویسنده کسی را گویند که کارش این است، یعنی معانی و مطالبی در ذهن دارد که از آن سود یا لذتی عام برای خوانندگان حاصل می‌شود و آن معانی را به طریقی می‌نویسد که همه به خواندن نوشتهٔ او رغبت می‌کنند و از آن لذت یا سود می‌برند.
معنی نویسنده در عرف، باز هم از این خاص‌تر است، کسی که کتابی دربارهٔ نجوم بنویسد، اگر چه اصول این علم را درست بیان کرده و نکته‌های تازه‌ای در آن به میان آورده، نویسنده نیست، منجم است. مؤلف کتاب‌های تاریخ و جغرافیا و فیزیک و شیمی را هم نویسنده نمی‌خوانند، عنوان این پژوهندگان: مورخ، فیزیک‌دان ، شیمی‌دان است. اما اگر کسی در یکی از رشته‌ها کتابی بنویسد که هنرش در انشای عبارت و بیان مطلب، دل‌نشین و ستودنی باشد، او را گذشته از عنوانی که دارد، نویسنده هم می‌خوانند. پس نویسندگی هنر خوب و زیبا نوشتن است.